“Biest is een waardevol product, te waardevol om niet iets met de overtollige productie te doen.”

“Boerenslimheid; we doen het op onze manier.”

In 2005 nam Yvonne Pennings, samen met haar man, het melkveebedrijf van haar schoonouders over. Als kind schreef ze al in de vriendenboekjes bij de vraag “wat wil je later worden?” juf of boer! Ze begon aan de Pabo, maar toen ze verkering kreeg met Alex werd ze alsnog boerin in hart en nieren. Alex: ‘Zoals wij willen werken, dat kan alleen als je er echt samen voor gaat.’

Alex zorgt voor de koeien en het bewerken van het land. Yvonne doet alles rondom de administratie en samen melken ze. De koeien worden twee keer per dag gemolken vanuit een rapid exit melkput die grotendeels door Alex zelf ontworpen is. Daarbij staan de koeien met de kop naar voren op een ietwat hellend plateau zodat ze snel terug naar de stal kunnen gaan. Ook de putvloer is wat schuiner gemaakt zodat de rug wordt ontlast tijdens het melken en alles gemakkelijker schoongemaakt kan worden.

Gezond verstand
Alex: ‘In eerste instantie wilde men de melkstal niet op onze manier maken maar inmiddels zijn er al verschillende boeren komen kijken. Mensen hebben de neiging om meteen nieuwe dingen aan te schaffen in plaats van eerst logisch na te denken over problemen en uitdagingen. Waarom zouden we zonnepanelen aanschaffen? De meeste energiekosten maken we tijdens het melken en dat doen we in de vroege ochtend en avond. Dus op de uren dat er nauwelijks zon schijnt.’ Yvonne vult aan: ‘Duurzaamheidsmaatregelen zijn zeker wel nodig, maar het moeten wel slimme oplossingen zijn en niet alleen maar kostenverhogend werken. Dus gebruiken we bijvoorbeeld wel een platenkoeler, ledlampen, een frequentieregelaar en winnen we warmte terug via de melk.

Kalveren eerst
‘We zijn met Vitomega gestart vanuit de gedachte “laten we het maar proberen”. Maar we werden al snel enthousiast. Op basis van de kleur en dikte zien we zelf wel wat de kwaliteit van de biest is, maar met de Vitomega-meter weten we concreet wat de brix-waarde is. Biest is een waardevol product, te waardevol om niet iets met de overtollige productie te doen. Omdat we met een eigen stier in de stal werken, hebben we geen regelmaat in het afkalven. Maar dat is geen punt voor chauffeur Frank. Als het nodig is komt hij ook buiten de planning om de biest-emmers ophalen. En dat is altijd gezellig’ vindt Yvonne.

Gevoel van vrijheid
Alex en Yvonne merken dat ze ouder aan het worden zijn. Een paar geïnteresseerde neefjes zijn al zoveel handiger in het omgaan met de machines. Hij betrekt ze graag steeds meer bij dat werk. ‘Maar het is een groot gevoel van vrijheid dat we met z’n tweeën op onze manier kunnen werken en het samen redden’, zo besluit Alex trots.